Monday, December 31, 2012

వయసొచ్చింది!

వేములచంద్ర | వయసొచ్చింది! | ( 2013, జనవరి 01, మంగళవారం మధ్యాహ్నం 1.00 గంటలు )

అప్పుడు నాకు రెండుపదులెళ్ళి పోయి,
ఇష్టం, సౌఖ్యం, పరవశం .... పొందాలి అనుకుని, 
దాన్ని బలపర్చే లక్షణాన్ని .... ఆరాటాన్ని ప్రేమ అనుకుని,
జీవితం గమ్యం, స్వర్గం అనే నమ్మకాన్ని .... నమ్మే వయస్సు
.
అందము, సుకుమారము, ఆనందమే లక్ష్యం గా
వెండితెర గులాబీ, హీరోయిన్ లాంటి అమ్మాయి ని .... ప్రేమించాలని, 
ఆమె ప్రేమ, లాలిత్యం, అనురాగం జీవితాన్ని స్వర్గమయం చేస్తుంది అని,
ఆశించే, కలలు కని, నమ్ముకునే .... వయస్సు అది.

అప్పుడప్పుడూ అనుమానం ఆవహించేది పెనుభూతం లా.
ఒకవేళ, అంత అందమైన అమ్మాయి నన్ను ఇష్టపడకపోతే ....
పెద్దల ఇష్టాన్ని నా తలరాతగా రాయించుకోక తప్పదా ....!
కలల్లో మాత్రమే ఇష్టాన్ని పరామర్శిస్తూ కూర్చొనక తప్పదా .... అని,

తోడులేని .... ఎవరినీ  ప్రేమించలేని ద్వేషించలేని
ఎవరి చేతా ద్వేషించబడని, ప్రేమించబడని జీవితం జీవించక తప్పదా అని 
ఆలోచనలు .... పీడకలలాంటి భయానకమైన ఆలోచనలు .... చివరికి మెలికలు తిరిగి తిరిగి
చివరికి, అమ్మాయి తోడు లేని నాడు అబ్బాయి అబ్బాయే కాదు అనుకునేవాడ్ని!

నేను ఒక సగటు మనిషిని, సామాన్యుడ్ని!
నా ఇష్టం, లక్ష్యం అనే భావనల చుట్టూ గిరిగీసుకున్నాను ....
నా అనుకునే సాహచర్యం, నేను తన .... అనుకునే తోడు లేని నాడు
బ్రతుకు నిరర్ధకం అని .... అనుకునే ఓ మధ్యతరగతి మనస్తత్వాన్ని అలవర్చుకున్నాను.

Sunday, December 30, 2012

చిన్న మాట!

వేములచంద్ర || చిన్న మాట! ||

ప్రయత్నించి జీవితాన్ని
మార్చుకోవచ్చు,
కానీ ఎగిరిపోలేము.

తాత్కాలికంగా నమ్మకం
దూరం కావొచ్చు,
కానీ శ్వాసున్నంతకాలం .... మరణించము.

పిడికిట్లో నిజం
చెతులు కప్పి మూసెయ్యొచ్చు,
కానీ అది కాలుతున్న వాసన దాయలేము.

ప్రేమ, మనోభావన
ఊహల్లో అస్థిరంగా .... బతకనివ్వదు.
కానీ గుండె చప్పుడై .... దిశా నిర్దేశం చేస్తూనే ఉంటాము.

( 2012,
డిసెంబర్ 31,
సోమవారం ఉదయం 6.00 గంటలకు )

ప్రేమ సామ్రాజ్యం

నీ కోసం
నీ ప్రేమ కోసం
నీ హృదయంలో స్థానం కోసం
ఈ తపనంతా

నీ గుండె కొట్టుకునే
చప్పుడు కారణం నా కదలికలవ్వాలని
నా నడవడిని .... నన్ను నేను మార్చుకుంటున్నా!
నిన్ను....లా ఆలోచిస్తున్న మొండితనం స్వార్ధంతో ఆలోచిస్తున్నా!

నాకు తెలుసు
నా గమ్యం, నా ఆరటం కష్ట సాధ్యం,
నేను నిర్ణయించుకున్న నా ప్రేమ ప్రస్థానం .... పోరాటం అని
నా మార్గం గులాబీ రేకుల తివాచీపై కాదని .... ముళ్ళే అన్నీ అని

భావనల సంకెళ్ళే రహదారంతా
తీరని జీవనావసరాలు, లేని ఆర్ధిక స్వాతంత్రం,
తెగతెంపులు చేసుకోవాల్సిన అనుబంధాల బాధ్యతలే అన్నీ 
తొందరపాటు నిర్ణయం, కన్నీటి వెతలు .... బాధామయం జీవితం అని

నా గుండె ఆయాస పడుతూ 
ఉశ్వాస, నిశ్వాసలు .... సంకోచ, వ్యాకోచాల్లో అలజడి,
నిశ్సబ్దం బ్రద్దలైన విస్పోటంలా, నీ నామమే గుడి గంట మోతలా
రక్త తివాచీ .... స్వాగత తోరణాల స్వచ్చంద ఆహ్వానం .... అదే నా హృదయ మందిరం!

నిరాపేక్ష నిర్మల భావనతో
నా హృదయ సామ్రాజ్యం హక్కులన్నీ ప్రేమ ప్రామిసరీ నోట్ పై రాసి
ఇచ్చేస్తున్నా! నిన్ను నా హృదయ సామ్రాజ్యానికి మహారాణిని చేస్తున్నా!
మౌనంగా శున్యంలోకి నిరిక్షిస్తూ, .... నీ నిరీక్షణ కోసం, నీ భావనల సారాంశాన్ని కావాలని.

Friday, December 28, 2012

మనసంతా నీవే!



నిదురమ్మ ఒడిలో కలలుండి,
ఆ కలలే నిజమైతే,
ప్రతి రాత్రీ నిదురను రప్పిస్తా!
ఆ నిద్దురలో నిన్ను .... కలొచ్చని.

ఒంటరి జీవితానికి వరాలుంటే,
ఒంటరిని నేనౌతా! రెండు వరాలడుగుతా!
నా మొదటి ఆశ .... నీవెప్పుడూ నన్ను ప్రేమించాలని.
రెండో ఆశ .... నన్నులో నిన్ను కలుపుకోవాలని.

కన్నీళ్ళతో ప్రేమ గీతాలు రాయాల్సొస్తే,
నా కన్నీరుకు కారణం నీ ముందుంచుతా!
నీకు నా భావనలు తెలిసేలా,
నా ప్రేమ లోతు తెలిసేలా,

కలలు కల వరించిన వారికే ....
కోరికలు అద్భుతాలు నిజాలు కావడమే
కన్నీరు కవితలు రాయడం అసాధ్యమే అని తెలుసు .... అయినా,
ఒక్కటి మాత్రం నిజం .... ఆ కన్నీరు ముత్యాల్లో ప్రేమాక్షరాల్లో .... నీవే!

ప్రేమ ప్రామాణికం!



నిన్ను ప్రేమిస్తుండటం ....
నీ ఊహల్లో నిదురించడం
ఒక గొప్ప అద్భుత అనుభూతి.

నీవు నాకు ఎదురవ్వడం ....
నేను గుర్తించగలగడమే ఒక వింత
ప్రామాణికమైన పదాల్లో చెప్పలేను.

నా హృదయపూర్వక ప్రేమ భావనను
వ్యక్తపరచలేను .... ఎందరో రాసిన చరిత్రలు
ప్రణయ కావ్యాల్లో రాసిన పదాలు చదివాక్కూడా!

నీ ఆవేశంలో ఆవేశాన్నై
నిన్ను ప్రేమించడం మినహా ....
నా గుండె, నా ఆత్మ యొక్క సాక్షిగా ప్రేమించగలనే తప్ప!

Tuesday, December 25, 2012

అధికార సుగంధం

చంద్రశేఖర్ వేములపల్లి || అధికార సుగంధం ||

ఈ చెడు ఆలోచనలు
చీకటి ఆవేశం క్షణిక దౌర్బల్యాలు
నిశ్శబ్దం, దుష్టత్వం భారమై .... మనిషి చేతులు క్రిందికే చూస్తున్నాయి.

శక్తిమయం ఈ జగత్తు,
ప్రకృతి, పంచభూతాలే .... ఈ శృష్టికి కారణాలు,
జీవితం, బాధ, తపన .... రాగ ద్వేషాలు ప్రాకృత్యం అని .... తెలుసు.

హింసకే ఎందుకో ప్రాముఖ్యత?
ఈ సమాజం, ఈ అపవిత్ర ధరిత్రిపై .... అధర్మ నిర్మూలనకు,
శక్తి ఆయుధం సమకూర్చుకోక తప్పట్లేదు! జీవితం పునరావిష్కరణకు,

శక్తికి సుగంధం ఉంది.
అంధకారాన్ని తొలిచే .... తొలిపొద్దు
చైతన్యం శక్తి .... అనురాగం సుగంధం పరిసరాలు కమ్మేయడం రేపటి నిజం. 

2012, డిసెంబర్ 26, ఉదయం 5.45 గంటలు

ముద్దు మాట

ముద్దు మాట

పట్టించుకోలేను.
ధైర్యం చెయ్యలేను.
నా అనుకుని సాహసించి స్వాతంత్రించనూలేను.


ఆ లేలేత పెదవులపై
ఎందుకు ఎరుపురంగు అద్దుతున్నావో
నీకు నిద్రెందుకుపట్టట్లేదో తెలియట్లేదు

నాకు అర్ధమయ్యే ఎలాంటి ఆధారాలూ ఇవ్వడం లేదు
మూడీగా పలుకరిస్తే కరిచేలా ఉన్నావు.
శిలలా ఉన్నావు.

ఎక్కువగా ఆలోచించలేక పోతున్నాను.
విరబోసిన ఆ కురుల చాటు ముఖాన్ని చూడలేకపోతున్నాను.
నల్లని పాయల్లా జారిన ఆ కురులు నన్ను ఆలోచించనీయటంలేదు.

ద్వేషంతో సెగలు, విషం చిమ్ముతున్నావు
నీ ఆలోచనల్లోంచి తప్పించుకోలేకపోతున్నాను
ఎదురుపడి బలైపోలేను.

ఈ ఆట ఇంతటితో ఆపుదాం!
నీకు ముగింపు తెలుసు! గెలుపుకు, ప్రేమ ఫలించడానికి
మంత్రముగ్దుల్ని చేసే అందాల రాణివి .... మాత్రమే అయితే చాలదు.

ముక్కలైన హృదయం

చంద్రశేఖర్ వెములపల్లి || ముక్కలైన హృదయం ||

ఆకాశం అడ్డంగా చీల్చినట్లు .... మెరుపులొకవైపు
సముద్రంలో అలలు ఆకాశాన్నందుకునే ఆవేశం ఒకవైపు
అంతకన్నా ముఖ్యంగా .... ఒక గుండె ముక్కలయ్యింది.
పైకి సహజంగానే కనిపిస్తూనే ఉన్నా
ఎవరికీ కనిపించని పగులు తో పెళుసుగా 
సానుభూతి పలుకరింపు శబ్దం తగిలి .... మరీ
విచ్చిన్నమయ్యేలా .... జ్ఞాపకం గాయం బాదై మిగిలి ఉంది

పగిలిన హృదయాన్ని పొదివి పట్టుకుని
అసహాయంగా .... పాలుపోని స్థితిలో
కళ్ళకు కనిపించని నష్టం ....
జీవితాన్ని కోల్పోయి
ఎవరో భావోద్వేగం తో ఆడిన ఆట లో గాయపడి
గెలిచినవారు ఆటలోఆనందం పొందారో లేదో కానీ
ఆ గుండె గొంతు మాత్రం మూగబోయింది.

ఒకరికి ఆనందం ఆట అయితే
వేరొకరికి ఓటమి గుండె పగలడం అయ్యింది.
తిరిగి అతకదని తెలిసీ గుండె పగిలే ఆట ఆడటం
ఖరీదైన జీవితానుభవాలను పోగుచేసుకుంటూ ఒకరు.
ఏమీ పట్టని రాలిన విచ్చిన్నమైన పగిలిన ముక్కలు
చిరిగిన హృదయం పుస్తకం పేజీలను ఏహ్య భావం తో చూసి
దూరంగా జరిగుతున్న సభ్య సమాజాన్ని చూసి బాధతో ఒకరు.

ఆ రోజొకటొస్తే అనే బాధ .... ఆ బాధితుడిది.
ఒక్కసారి తలతిప్పి చూస్తే ....
సహచరులకూ అనుభవానికి రావొచ్చనుకుంటే
శున్యమే కదా అంతటా .... తలభారం ఎక్కువౌతుంది.
మనసుతీరా ఏడుపొస్తుంది .... నొప్పితో శరీరం సలపుతుంది.
గుండెలు విచ్చిన్నమైన దాఖలాలు అందరిలో ....
తిరిగి కలపలేని నిస్సహాయ భావన ఆవేదనే అంతటా!

2012, డిసెంబర్ 25, సాయంత్రం 8.15 గంటలు

Wednesday, December 19, 2012

బంధం

చంద్రశేఖర్ వేములపల్లి || బంధం ||

తప్పించుకోలేనని తెలుసు
కాలుడి కంటి చూపు 
ప్రపంచంలో స్థానం కోల్పోవడం
ప్రపంచం నన్ను కోల్పోవడం
నాకూ ప్రకృతికీ బంధం తెగిపోవడం
తప్పదని తెలుసు ...  మరణించడం

శరీరం కాలి బూడిదయ్యాక ఏడుపా
వినలేని చెవులు
చూడలేని కళ్ళు
అవునూ ఆ బాధ సహజీవిని మరణించాననా ...
నీవూ మరణించాల్సొస్తుందనా
అక్కడుండేది శిలాతత్వం నిశ్శబ్దమే ... నేస్తం

నిజంగా నాపై
నీది ప్రేమే ... దిగులే అయితే
ప్రాణమున్నప్పుడే ప్రకటించు
నీవిచ్చేది పంచేది ప్రేమైనా ఏదైనా
తీసుకోగలిగినప్పుడే ఇచ్చెయ్యి
చచ్చాక ... ఉండదు
ప్రపంచానికి మనిషి మనిషికి ప్రపంచం బంధం
అక్కడుండేది కేవలం శిలాతత్వం నిశ్శబ్దం

రేపనేది
నిజంగా ఉందో లేదో
ఈ ప్రాణం పంచభూతాల్ని ఆశ్వాదిస్తుందో
పంచభూతాల్లో కలిసిపోతుందో
ఎందుకైనా మంచిది ...
వెచ్చదనం ప్రేమను పంచాలనుకుంటే పంచెయ్యి
స్పర్శించాలనుకున్నా స్పర్శించెయ్యి ... బ్రతికున్నప్పుడే సుమా!

2012, డిసెంబర్ 20, గురువారం ఉదయం 6.15 గంటలు

Friday, December 14, 2012

తొలిచూపు

చంద్ర శేఖర్ వేములపల్లి || తొలిచూపు ||

ఒక పెద్ద విస్ఫోటం ...
గుండె శ్వాసించడం మాని
క్షణం భూకంఫం
భూమి బ్రద్దలైనట్లు
సముద్రాలు ఉత్పాతాల్ని సృష్టించినట్లు
సౌందర్యం సాక్షాత్కారం ... నా కళ్ళముందు

చూపులు అతుక్కుపోయి
ప్రమాద సంకేతం
గ్రీన్ సిగ్నల్ గా మారినట్లు ...
మెదడుకు గుండెకు మధ్య
అసహాయత అసంతులనం
రాత్రివేళల్లో
పగటి కలలు కంటూ

చూసింది ఒక్క సారే
ఆ మెరుపు చిరునవ్వు ను
జిగేల్ మనె గుండె ఝలదరింపును
అది ప్రేమేనేమో
తొలిచూపు ప్రేమంటే ఇదేనేమో
నిశ్చయంగా అది ప్రేమే ...
తొలి ప్రేమే

ఏమీ ఆశించకుండా
అన్నీ కోల్పోవాలనిపించే ప్రేమ
పుట్టింది, పెరిగింది
ఆ సాహచర్యం కోసమే అనిపించే ... తొలిభావం ... ప్రేమ
ప్రేమను పొందానని
నాకోసమే పుట్టిన మనోహరిని
చూడగలిగాననే హృదయభావం తొలిచూపు ఆకర్షణాభావం అది.

2012, డిసెంబర్ 14, శుక్రవారం సాయంత్రం 6.30 గంటలు

Wednesday, December 12, 2012

ఎర్రటి రంగు

చంద్రశేఖర్ వేములపల్లి || ఎర్రటి రంగు ||

ప్రతి రోజు
చీకటి రంగు కప్పేస్తూ గుండెను
హృదయం నల్లగా ...
కలహాలు ... విరహాలు
శ్వాస ఆరాటం
నన్ను నేను కోసేసుకుందామనిపిస్తూ
కత్తితో ... ముక్కలు ముక్కలుగా

2012, డిసెంబర్ 12, బుదవారం ఉదయం 7.40 గంటలు

చిన్ని భావాలు

చంద్రశేఖర్ వేములపల్లి !! చిన్ని భావాలు || (  రెండు లైన్ల కవిత లాంటివే ... మూడు నాలుగు లైన్లవి )

గుడి మెట్టు మీద ... చేతులు చాస్తూ మాతృత్వం
రొమ్ముకు తల ఆంచి ... కూతురు
కూతురు ఒడిలో నిదురిస్తూ ... కూతురు కుమార్తె ... మనుమరాలు
రెండుసార్లు దైవం దీవెనలేమో ఆమెకు

దేవత స్త్రీ ...
దైవం పై ప్రేమ ... స్వేచ్చే లక్ష్యం ...
బంధాలు తెగి ... గగన విహారం!

సృజనాత్మకత నిప్పు ...
పొయ్యి సంరక్షణ ...
ఆవేశం ... ఎగసే చైతన్యం సెగ ... ఆత్మ సౌందర్యం!

2012, డిసెంబర్ 13, గురువారం ఉదయం 5.50 గంటలు

Friday, December 7, 2012

పగిలిన గుండె


ఎప్పుడైతే
బాధ, విషాదం జీవన నియమాలో
అప్పుడు గుండె-మనసు భావాల ప్రపంచం బ్రద్దలౌతుంది
చెప్పటానికి ఏమీ మిగలదు
ఎంతగానో ప్రేమించిన ప్రేమ
దూరమైన నిజం గాయమై ... సలుపుతూ

కళ్ళకు
కనిపించని బురుజు గుండె గోడలు
మనసును నిశ్శబ్దంగా పిండేస్తూ
అధిగమించలేని
కనీసం స్పర్శించను కూడా లేని
జ్ఞాపకాల కోట గోడలు ...
ఊపిరాడని స్థితి మనసు ఉక్కిరిబిక్కిరై

రెండు
ప్రపంచాల మధ్య జీవనంలా
ఒరిపిడి, నలిగి బ్రద్దలౌతూ ... ఆలోచనలు
మరణించడమే మిగిలిన ఏకైక మార్గమేమో అని
అదే మేలనే భావం ప్రబలి
మరణం వైపు మొగ్గు చూపే లక్షణాలు
అన్ని వైపుల్నుంచి ముసుగుతూ

ఎంతో పునీతం ... ప్రేమ
వృధా ప్రస్తుతం అనే ఆలోచనల్తో,
కలల్లో జీవిస్తూ ...
జీవితానికి లక్ష్యాన్ని కోల్పోయి, మత్తుకు బానిసై
అర్ధం లేని అయోమయావస్థ లో
నా మెదడు, తల ...
నడుస్తున్న భయవిహ్వలత్వం పొలికేక అయి

ఇప్పుడు
నా గమ్యం ఏమిటి?
చూడాలనుకున్న నేస్తం ... తిరిగి రాలేదని తెలిసీ
చూడాలనా! ఈ వేగిరపడటం!
లేక
జీవితం నేర్పిన మరో ప్రేమ కావ్యం ... పెద్ద పాఠంగా
ప్రపంచం కోసం మిగలడమా

ఈ గాయం
గుండె లోతుల్లో గడ్డకట్టిన రక్తం మరక
హృదయం గోడల్ని చిట్లిస్తూ,
బాధ తీవ్రంగా ఉంది.
అయినా ...
మరచిపోవాలనుకున్న నువ్వొదిలెళ్ళిపోయిన క్షణాల జ్ఞాపకాలు
మనం కలిసి ఆశల్ని పంచుకున్న రోజుల్ని గుర్తు తెస్తూనే ఉన్నాయి

Tuesday, December 4, 2012

సగటు మనసు

నిన్నే ప్రేమిస్తున్నాను.
జీవిస్తున్నాను ... నీ కోసమే అని,
అనలేని అభిమానం!
మాటలురాని, మాటలాడని సంకోచం!

నాది నిజమైన ప్రేమేనా అనే అనుమానం.

ఎందుకిలా?
ఆకర్షణను అభ్యంతరిస్తున్నానో ...
గుండెలు నిండి ... పొంగే ... ప్రేమను,
ద్వేషాగ్ని చాటున దాచుకుంటున్నానో,
ఏ స్వర్గాన్ని ఆశించో ... తెలియడం లేదు

నిజమా ఇది ప్రేమేనా!

ఎందుకు?
ఈ ద్వేష రాగాలు
అసూయ, అభద్రతాభావాలు
గమ్యం, జీవితం అంచున ... నవ్వుతూ,
ఎదురుచూస్తూ ఉన్న ... జాలరి మృత్యువే అని తెలిసీ,

ఆలసిస్తున్న మనోభావాన్నేమనాలో

నిజంగా నిన్ను నేను ప్రేమిస్తున్నానా?
నన్ను నేను ప్రేమిస్తున్నాను అనుకోవడం ...
అనడం ... అబద్దమా?
ద్వేషిస్తున్నాను అనుకోవడం
ఎరుగని, అనుభవరాహిత్యం ... ప్రేమ మోహమా!

నా మధ్య తరగతి ... సగటుమనోభావం పేరు ప్రేమేనా!

Monday, December 3, 2012

చుట్టూ చీకట్లు



నా చుట్టూ
నిర్మించుకున్న
ఊహల కట్టడం ... భవంతి
చికటిమయం అయిపోయింది.

అయోమయం
అందకారాన్ని పారద్రోలే
నమ్మకం
ఆఖరి కొవ్వొత్తి ... ఆరిపోయింది.

ఇప్పుడు
నా చుట్టూ
భయం, భీతి
అనుమానం, అపనమ్మకం!

శ్మశాన వైరాగ్యం
నిజం ...
సజీవం ... భావన మాత్రమే
శ్వాసించే మృత శరీరాన్ని నేను.

Sunday, December 2, 2012

|| నా ప్రేమ ||

|| నా ప్రేమ ||

చేతిలో చెయ్యి
తలకు తల ఆనించి
కళ్ళుకళ్ళల్లోకి చూస్తూ
నువ్వూ నేనూ

ఆ కళ్ళల్లో
అశూయ
కొరకొర చూపులు
తొంగి చూస్తూ ... అక్కసుతో తారలు

అద్దాల వెనుక ప్రదర్శనారలో
రాధామాదవుల విగ్రహాలు
వాటిపై పరుచుకుంటూ
వన్నెల రేడు ... వెన్నెల వెలుగులు 

మోహాలన్నీ
ఐక్యమైన వ్యామోహం
వాస్తవం ప్రేమ పరాకాష్త
వెర్రి వాంఛ్

అక్షరాలు, పదాలు
పుస్తకాలు రాయని,
రాయలేని అభివర్ణించలేని ... ఆవేశం
నీపై ... నా ప్రేమ

నిజమైన బంధం
రాగం ... అందమైన పాఠ
అంతంలేని పురివేసిన
ద్వనుల సమ్మేళనం ... నా ప్రేమ

అద్భుతం, అపురూపం అయిన
మనసులో మొలిచిన
ఆత్మ, హృదయ తంత్రులు మీటిన
భావాలతో కలిసి రాసిన గీతం ... నా ప్రేమ

అనంతమైన
ఆనందాలు
జ్ఞాపకాలు పరిచిన
మధుర తివాచీ ... నా ప్రేమ

అంతంలేని
మాయని
అంతర్లీనమైన
ఆనంద భావం ... నా ప్రేమ

నీవే నా ప్రేమవి
వ్యామోహానివి
మనసు భావనలు
పురివిప్పి ఆడిన నాట్యమయూరివి.